از 4سال پیش با c++ , c اشنا بودم و برنامه می نوشتم باهاشون ولی وقتی خواستم این تابستان مهارت جدیدی یاد بگیرم رفتم سراغ python چون هم تعریفش رو خیلی شنیده بودم، هم کلاسش به تایم بقیه کلاسام می خورد :)
اما وقتی خواستم برای مبانی کامپیوتر دوباره با c++ کد بزنم چی شد...؟
خب از خوبی ها(شایدم بدی ها)ی پایتون بگم
این زبان کد نوشتن رو خیلی تسهیل کرده و دستور بیخودی و اضافه نداره، به ویرگول نقطه(semicolon) نیازی نیست و کلی قابلیت خوب داره خودش مثلا کتابخونه های خیلی زیاد و قدرتمند و ..
خلاصه بگم تو پایتون به راحت ترین شکل ممکن می تونید الگوریتمی که تو ذهن تون هست روپیاده کنید و دغدغه syntax نداشته باشید
خب داشتم به این کمالات بعد از ۳ ۴ ماه عادت می کردم که وارد دانشگاه شدیم و درس اول برنامه نویسی مون(مبانی کامپیوتر و برنامه سازی)، برنامه نویسی با زبون c++(و C) بود
خب خوشحال بودم که برنامه نویسی رو بلدم تا حدودی و مشکلی با این درس نخواهم داشت ولی غافل از اینکه با پایتون بدعادت شده ام
درست خوندید بد عادت!
وقتی با پایتون برنامه می نویسید سینتکس ها رو ساده استفاده می کنید، semicolon نمی گذارید، محدودیتی برای اندازه و نوع متغیر ها قایل نمیشید
وقتی می خواید به c++ برگردید با کلی محدودیت مواجه میشید، اگزچه سینتکس ها رو بلدید ولی انگار دست تون بسته اس و نمی تونید بنویسید
حالا این رو در نظر بگیرید که syntax ها رو هم فراموش کرده باشید و بخواید دوباره حفظشون کنید
پ.ن: شاد باشید و خندون و به غر های من هم توجه نکنید، در واقع این مطلب برای گفتن خوبی های پایتون نوشته شده بود!
